De voorbije jaren investeerden steeds meer Belgen in een tweede verblijf in het buitenland. Hoewel het dubbelbelastingverdrag bepaalt dat het land waarin het onroerend goed is gelegen de heffingsbevoegdheid krijgt, moet dit onroerend goed ook in België worden aangegeven. Door de automatische gegevensuitwisseling tussen verschillende landen kan de Belgische fiscus sinds enkele jaren bovendien heel eenvoudig nagaan of eigenaars hun tweede verblijf effectief hebben aangegeven in hun Belgische belastingaangifte.